Kunst en ambacht vloeien samen
Bronwen Jones is een van de kunstenaars die zal meewerken aan de 4e H3H Biënnale in de Heilige Driehoek van Oosterhout. Ze bracht op 30 en 31 juli 2025 een tijd door in de Onze Lieve Vrouwe Abdij om inspiratie op te doen. Ze was met zr Simone op onze kleermakerij.
Wie is Bronwen
Bronwen Jones, geboren in 1995 in het Verenigd Koninkrijk, heeft zich na haar opleiding in Amsterdam toegelegd op werken met textiel. Hierbij richt ze zich in het bijzonder op herstelwerk. Ze doet dit in opdracht en ook in de vorm van workshops waar mensen zelf leren dierbare kledingstukken te herstellen. Ze combineert ambacht met kunst.
Geduld en stille aandacht
Bronwen en zr Simone vonden elkaar in denken over de manier waarop je omgaat met tijd en met materialen. In onze maatschappij moet alles snel gaan, en draait alles om de economische waarden. Daarentegen zijn deze kunstenaar en kloosterzuster doordrongen van de waarde van het geduld en de stille aandacht.
Sokken stoppen
Voor Bronwen is het herstellen van kleding, wat ze normaliter met de hand doet, een vorm van verstilling. Het is voor haar geen uitzondering dat ze weken of maanden bezig is met het herstellen van een kledingstuk. Ze liet een paar sokken zien die meerdere verstelperiodes kennen. Elk jaar wordt er namelijk weer een ander stuk zo dun dat er (preventief) gestopt moet worden. Ze was dan ook blij verrast bij het zien van kniekousen van een van de zusters die ook meerdere keren waren gestopt.
Kleding vertelt een verhaal
Kledingstukken die mensen voor herstel aanbieden, of waarmee ze zelf aan de slag gaan, vertellen vaak ook een verhaal, aldus Bronwen. Een voorbeeld was de oude ochtendjas die nog van haar eigen grootmoeder was geweest. Ze is aan de ochtendjas gehecht en nu is die opnieuw aan een grote verstelbeurt toe, een project waar vele uren in gaan zitten. Zr. Simone herstelt de kleding meestal met de naaimachine. Vol trots laat ze de oude industriële stopmachine zien waarmee ze habijten te lijf gaat die doorzichtige plekken vertonen door slijtage.
Aan de slag
Omdat Bronwen had aangeboden zelf ook de handen uit de mouwen te steken kreeg ze een zelfgebreide sjaal met twee gaatjes, en ook een zogenaamde capuche, een schoudermantel die de zusters in de winter dragen als ze naar buiten gaan, met de vraag deze creatief te verstellen. Want dat is wel het grote verschil: zr Simone stopt zwarte kleding met zwart garen, zo onzichtbaar mogelijk. Bronwen gebruikt juist afwijkende kleuren waardoor ze in feite iets toevoegt aan het oorspronkelijke kledingstuk.
Heel grappig was de ontdekking van de vuilniszakken waarin de afgedankte kledingstukken en restanten stof die ‘onbruikbaar’ zijn geworden belanden. Bronwen vroeg of ze die mocht openmaken om te zien of er voor haar nog interessante lapjes zouden in zitten. Ja zeker! Ze vond het prachtig om te zien tot hoever bepaalde kleding of stukken linnengoed waren gebruikt alvorens echt afgedankt te worden.
Ervaren op de Biënnale
Ondertussen denken beide vrouwen na over de mogelijkheid samen iets voor de Biënnale te ontwikkelen waarin ze elkaar kunnen aanvullen en verrijken. Hoe kunnen ze ook aan de bezoekers een ervaring aanreiken van de waarde van het herstellen van dierbare kledingstukken.
Bronwen ging naar huis met veel nieuwe indrukken en ideeën en een tas vol lapjes. De creativiteit zal ongetwijfeld zorgen dat er iets moois uit groeit!
