Volgens de nieuwste richtlijnen mag in besloten gemeenschappen de Eucharistie worden gevierd, echter zonder dat de priester de heilige communie uitreikt.
Wij kunnen in deze periode meerdere keren per week Eucharistie vieren, afhankelijk van de vraag of onze vaste voorgangers beschikbaar zijn en of het voor hen en ons veilig genoeg is. Op andere dagen vieren we een Woorddienst.
De vieringen zijn uitermate sober (geen wierook, op hoogfeesten geen kaarsdraagsters bij het Evangelie, omdat er dan onvoldoende afstand kan worden gehouden tot elkaar en de voorganger), zonder gasten. We voelen ons echter sterk verbonden met heel de kerk, heel de samenleving, heel de wereld.
Het vieren van de Eucharistie, het luisteren naar Gods Woord, het bidden van de indrukwekkende gezangen van deze veertigdagentijd, de voorbeden, het eucharistisch gebed met het tegenwoordig komen van Christus die zichzelf geeft onder de gedaanten van brood en wijn, zijn Lichaam gebroken, zijn Bloed vergoten, een en al liefdesgave aan de mensen die Hij wil redden en verlossen.
De celebrant nuttigt het heilig Lichaam en Bloed in naam van ons allen, aanwezig of niet. Wij beleven een geestelijke communie. Wellicht nog intenser dan we normaliter doen!
Gebed voor de geestelijke communie
Mijn Jezus,
ik geloof dat Gij in het Allerheiligst Sacrament tegenwoordig zijt.
Ik bemin U boven alles en wens U in mijn binnenste te ontvangen;
maar omdat ik dit nu niet werkelijk doen kan,
smeek ik U tenminste op geestelijke wijze in mijn hart te komen.
Ik verlang naar U.
Zie, ik omhels U alsof Gij reeds gekomen waart
en ik verenig mij geheel en al met U.
Laat niet toe dat ik ooit van U gescheiden worde.
Amen.
