Liturgisch gezien is de jaarwisseling geen overgangsmoment. Met de Advent is het nieuwe kerkelijk jaar al begonnen, en met Kerstmis hebben we het nieuwe licht begroet en ontvangen dat de geboorte van Christus ons heeft gebracht. Toch is het zinvol dat we juist in deze kersttijd stilstaan bij de overgang van oud naar nieuw. Het is in het nieuwe licht dat we zien wat het oude jaar ons heeft gebracht. En doordat Jezus’ geboorte ons hoop schenkt op een nieuwe toekomst kunnen we het oude loslaten en handen en hart openen om het nieuwe te ontvangen en gestalte te geven.
Met Christus in ons midden
Als gemeenschap kwamen we traditiegetrouw op oudejaarsavond samen in de recreatiezaal voor een terugblik op de gebeurtenissen van het afgelopen jaar. Om ons te helpen met een gelovige blik naar ons leven te kijken was er een ikoon opgesteld. Door te kijken naar Christus’ gelaat kunnen we ontdekken hoe Hij naar ons kijkt: vol liefde en geduld. Als wij zijn gelaat beschouwen kan die liefde in ons zijn werk doen. Als wij zijn blik toelaten in onze ziel worden we verlicht en gezuiverd, omgevormd naar zijn beeld.
Terugblik
In het afgelopen jaar zijn twee zusters definitief over gegaan van het oude naar het nieuwe leven. Zo mogen we het zien in het nieuw licht van Jezus’ verrijzenis. Het sterven is geen einde, maar overgang naar de eeuwigheid.
Zuster Bernadette van der Horst stierf op 17 januari, de gedenkdag van Abt Antonius. Zij had een maandenlang ziekbed, waarin zij heel bewust en verlangend uitzag naar Jezus die haar thuis zou halen. Tegelijk was zij heel betrokken op haar omgeving: haar zusters en de verzorgsters die haar omringden, en haar dierbaren die zij in gebed meedroeg.
Op 9 november, het feest van de Kerkwijding van de Lateraanse basiliek, overleed zuster Dionysia Broeders aan de gevolgen van een herseninfarct. Twee jaar geleden was haar dit ook al eens overkomen. Toen wist ze na een intensieve revalidatie weer goed op de been te komen. Ze deed weer volop mee met het gemeenschapsleven, en was ’s ochtends al vroeg in de kerk voor de Vigilie. Het was ook in de kerk dat ze opnieuw een aanval kreeg. Na opname in het ziekenhuis leek het opnieuw de goede kant op te gaan, maar de vermoeidheid kwam ze niet te boven. Toen revalidatie zinloos bleek werd besloten dat ze naar huis kon komen. Dat was een vreugdevol uitzicht voor haar. Nog geen dag na haar thuiskomst maakte ze de doortocht naar het hemels huis van de Vader.
Verschillende zusters beleefden dit jaar een speciaal moment op het pad van het monastieke leven dat leidt naar de volle gemeenschap met Christus: we vierden een tijdelijke professie, en verder een zilveren, een gouden en twee diamanten professiejubilea. Het zijn feestelijke momenten voor ons allen. Het is een gelegenheid de feesteling in het zonnetje te zetten. Dit jaar gebeurde dat heel letterlijk met een feestspel waarbij de zon, maan en sterren sprekend en beeldend werden opgevoerd, met bijbelse teksten rond Christus en Maria. Andere zusters krijgen de gelegenheid hun creatieve talenten te ontplooien. Daarbij mag het eens heel anders toegaan dan gewoon. Bijvoorbeeld door muziek van de popgroep Abba ten gehore te brengen, en te dansen op muziek van Negro-spirituals.
In de oudejaarsbijeenkomst werden allerlei grote en kleine gebeurtenissen uit het afgelopen jaar gememoreerd: ziektes en valpartijen, meeleven met familieleden, medewerkers, vrienden en kennissen. Studiebijeenkomsten die door verschillende zusters werden bijgewoond, conferenties die bij ons werden gehouden. We dachten ook terug aan de Open Kloosterdag en de Open Monumentendag. In het gastenhuis mochten we ook het afgelopen jaar weer veel gasten ontvangen. Dit is voor ons ook een bron van vreugde. Daaraan ervaren we dat we de rijkdom van ons leven en de liturgie met anderen mogen delen, en de gasten bieden ons ook een stimulans. In het noviciaat mochten we afgelopen jaar twee keer iemand verwelkomen om met ons mee te leven. Dat brengt ook enthousiasme en vernieuwing. Helaas bleef het voor dit keer bij een voorbijgaande periode, maar we blijven hoopvol.
We laten het oude los, en stellen ons open voor de nieuwe toekomst. Wat er ook onzeker mag zijn: zeker is dat de Heer ook dit jaar bij ons wil wonen, ons zijn Geest schenkt om te groeien in geloof, hoop en liefde.
