GESCHIEDENIS

Op de foto bovenaan de pagina ziet u het oudste deel van ons huis, dat in 1987 plaats heeft gemaakt voor de nieuwe hoofdingang. Het was een oud jongensinternaat dat de zusters uit de abdij Notre Dame de Wisques betrokken toen zij in 1901 uit Frankrijk moesten wegtrekken vanwege overheidsmaatregelen tegen het kloosterleven.

Op de foto hiernaast  ziet u links Madame Thérèse Bernard, de abdis die aan het hoofd stond van de ballingen. Zij was een moedige en doortastende vrouw. Ze zag in dat de moeilijke situatie een kans bood om het Benedictijns leven in Nederland te herstellen. Er werd dus begonnen met de bouw van een klooster. Toen de stichteressen na twintig jaar terugkonden naar hun eigen klooster bleef hier een bloeiende gemeenschap achter. Als priorin werd Madame Hildegarde Lamy de la Chapelle aangesteld, die tot abdis werd verkozen toen de priorij tot zelfstandige abdij verheven werd. Zij staat op de foto rechts.

Als we nog verder in de geschiedenis terug gaan komen we uit in Solesmes. Daar was het halverwege de 19e eeuw dom Prosper Guéranger die het Benedictijns leven – weggevaagd door de Franse revolutie – nieuw leven wist in te blazen. Het was een inspirator op vele terreinen. Hij speelde een belangrijke rol in de vernieuwing van de liturgie en de herbronning van de kerkelijke traditie op de overleveringen van de vroege kerk. Een van de mensen die onder zijn bezielende leiding haar geloof geestelijk leven tot ontplooiing zag komen was de jonge Jenny Bruyère. Als 11-jarige werd zij door hem voorbereid op haar eerste communie. Al snel raakte haar geestelijk vader onder de indruk van de genadegaven die zij ontvangen had. Er groeide een sterke verbondenheid, en toen zij 21 was, stelde hij haar aan het hoofd van het klooster van monialen dat hij stichtte, eveneens in Solesmes.

Op de tweede foto ziet u mère Cécile, zoals haar kloosternaam luidde. Zij ontving de abdiszegening toen zij 27 was. Ze groeide uit tot een geestelijk moeder voor velen binnen en buiten haar gemeenschap. Haar boekje Gebed en geestelijk leven volgens de Heilige Schrift en de Traditie heeft grote invloed uitgeoefend, vooral uiteraard bij de monialen van Solesmes en hun stichtingen, maar ook ver daarbuiten. Het bevat een heldere visie op het geestelijk leven, nuchter en realistisch, maar tegelijk strevend naar echte heiligheid en mystieke eenwording met God. Haar leer is theologisch gezien goed gefundeerd. Het gebed is geënt op de liturgie en de Schrift.

De geschiedenis is een verhaal van mensen. Dom Guéranger wekte en stimuleerde het geloof van de jonge Jenny Bruyère. Het was Mère Cécile die de jonge Thérèse wist te bezielen die zij later aan het hoofd stelde van de stichting in Wisques. Madame Therèse was het die op haar beurt de latere abdis Hildegarde een warme en gedegen geestelijke begeleiding gaf. En aan deze abdis bewaren wij dierbare herinneringen, vooral dankzij zuster Olga Beekman, die de herinneringen aan haar heeft vastgelegd in een boek. De eerste abdis was nog van Franse huize. Zij wist het charisma van Solesmes door te geven aan een nieuwe Nederlandse generatie. Na de oorlog werd zij opgevolgd door de eerste Nederlandse abdis, Mère Maria Theresia van Rijn. Zij maakte een begin met de vernieuwingen die nodig waren gezien de veranderende cultuur. Deze tendens werd voortgezet door zuster Agnes van Griensven, de derde abdis van onze gemeenschap. Vierde abdis van ons klooster was zuster Benedicta Meulenberg, die in 2009 werd opgevolgd door zuster Martha Verstraeten, de huidige abdis. Eind vorige eeuw werd er een eigen Nederlandse Congregatie opgericht, los van de Congregatie van Solesmes. In 2005 werd echter opnieuw aansluiting gezocht bij een internationale congregatie.

Nu, aan het begin van de 21e eeuw zijn we een gemeenschap van zo’n vijfentwintig zusters, die in een veranderende wereld willen doen wat de kern blijft van het monastieke leven: zichzelf geven in een God-gewijd leven. Binnen de Congregatie van Subiaco weten we ons verbonden met broeders en zusters in alle continenten.