God mijn God, ik dorst naar U!
Want zojuist heb ik de oude slang, de duivel,
met mijn tanden stukgebeten.
Zijn bittere, vurige smaak zit nog in mijn mond.
Alleen het water van de Geest van uw verrezen Zoon,
uw verkwikkende doopwater
kan zijn vlammen blussen en mijn dorst lessen.
(tekst, geïnspireerd op psalm 42 en kerkvaderteksten)
Wie eens een prachtig mozaïek wil zien, moet naar de Basiliek van St. Clemente in Rome. Daar is onder andere te zien hoe een hert onder het kruis een reusachtige slang tussen zijn kaken houdt, en daaronder nog eens twee herten die zich laven aan een stroom water. En dat alles in een paradijselijke sfeer.
Dorstige herten zijn al heel lang een beeld van de naar God verlangende mens: “Gelijk het hert dat reikt naar waar het water stroomt, zo in verlangen reikt mijn ziel naar U, o God!” zingt het Godsvolk al eeuwen in Psalm 42 (ps. 42-43). De Kerk ziet in dit beeld ook heel specifiek de catechumeen, de doopleerling. Het is dan ook niet voor niets dat in diezelfde St. Clemente ook een doopvont staat met dat beeld.
In 2013 is dit ook het beeld voor de Paaskaars in onze kerk. Het kruis heeft een bron doen opborrelen waaruit levend water stroomt. Het kruis is in feite slechts een dun groen takje. Kijk maar eens voorbij het vergulde kruis wat er omheen is geschilderd. Een groene tak, maar de ranken groeien flink. Het draagt zelfs al druiventrossen.
Het thema op de kaars van dit jaar is dus het nieuwe leven dat ontspruit aan een tere, groene levensboom, kwetsbaar maar vruchtdragend en vol belofte. Misschien mag het ook zo gelden voor de Kerk in 2013.
De afbeelding op de kaars is eerst op papier uitgetekend, en vervolgens met een bepaalde techniek in lijn op de kaars overgezet. Deze werkwijze is ontstaan vanuit een combinatie van verschillende druktechnieken, diepdruk en vlakdruk. Bij diepdruk geeft de uitgekorven lijn beeld, bij vlakdruk ontstaat het beeld door middel van het contrast tussen vet en water, zoals bij lithografie. Een kaars beschilderen is heel wat anders dan een ets of een litho drukken, maar het kan soms zijn dat je een principe dat hoort bij het één ook verrassend kunt toepassen bij het ander.
Halleluia!
