Op Palmzondag komen we samen in het kapittel, waar het evangelie van de intocht van Jezus in Jeruzalem wordt gelezen en de palmtakken worden gezegend. Vervolgens trekken we zingend, met palmtakken in de hand in processie door de kloostergangen naar de kerk, dat op dat moment symbool staat voor Jeruzalem.
We hebben het over palmtakken, maar aangezien er in onze streken geen palmbomen groeien doen we het met alternatieve palmtakken. Het is al een lange traditie dat hiervoor takjes van de buxus worden gebruikt. De buxus sempervirens: altijd groen. De plant, met mooie kleine blaadjes, kan gemakkelijk gesnoeid worden, en de takjes blijven goed als ze opdrogen. Na de viering nemen de mensen ze mee naar huis, en ook in het klooster vinden de takjes hun weg naar alle ruimtes waar een kruisbeeld hangt om zo Christus te eren en te herinneren aan zijn overwinning op de dood. Het is een bemoediging om zo de Goede Week in te gaan waarin we het lijden, de dood en de verrijzenis van onze Heer gedenken.
De buxusmot heeft echter toegeslagen: overal in onze streken zijn de planten aangetast of inmiddels verdwenen. In onze tuin is het buxushaagje rond het kerkhof vervangen door taxus. De op vorm gesnoeide struikjes in de gastentuin zijn ook gerooid. Wat nu?
In overleg met de hovenier hebben we besloten dit jaar lauriertakken te gebruiken voor de palmprocessie. Ook dit is een altijdgroene plant, met een sterke symbolische betekenis: al in de oudheid werd de laurier gezien als teken van overwinning. We laten ons dus niet uit het veld slaan door de buxusmot. De takken zullen robuuster zijn dan we gewend zijn en in dat opzicht zelfs meer overeenkomst vertonen met de oorspronkelijke palmtakken die van de bomen werden geplukt om de intocht van Jezus in Jeruzalem luister bij te zetten. Hoe we het gaan doen met de palmtakjes bij onze kruisbeelden? Daarvoor hebben we wellicht nog wat meer creativiteit nodig.
Van harte welkom bij de viering van Palmzondag: aanvang zoals gewoonlijk om 9.30 uur.
