Op 11 juli 2018, het feest van St. Benedictus, vierden we de verbintenis van iemand die zich als oblaat van onze gemeenschap wil engageren. Dit betekent dat zij binnen haar eigen levensomstandigheden volgeling van Jezus Christus wil zijn, met de Regel van Benedictus als inspiratiebron en leidraad. Dit doet ze als actief lid van haar eigen parochie, in haar werk en haar privéleven.
De ceremonie van de oblatie lijkt op die van een professie. Dit onderstreept de verbondenheid die we over en weer ervaren: de oblaat gaat een geestelijke band aan met de gemeenschap en vindt ondersteuning voor haar eigen geloof en gebedsleven, en voor ons als gemeenschap is inspirerend als de benedictijnse spiritualiteit handen en voeten krijgt in de plaatselijke kerk en in de samenleving.
In veel benedictijner kloosters is de oblatuur een bekend gegeven. Soms zijn er zelfs grote groepen oblaten. Bij ons is het een nieuw en hoopvol begin. Op dezelfde dag, tijdens de middagdienst, begon iemand anders een proefjaar als oblaat: een periode van onderscheiding, waarbij de Regel van Benedictus een dagelijkse metgezel is om te zien of deze voor het eigen leven een goede gids kan zijn.
